PROŚBA O GROSZEK

Wiele lat temu zostałam zaproszona do ciekawego ćwiczenia. Refleksja i nauka z niego jest ze mną do dziś..  Wyobraźcie sobie salę wypełnioną około 25 osobową grupą studentów. Prowadząca wyciąga woreczek z groszkiem i mówi mniej więcej coś takiego: "Wyobraź sobie, że ten groszek ma moc - pomaga realizować Twoje cele, wystarczy o niego poprosić". Na poczatku cisza, po chwili zaczynają padać pierwsze prośby:
- "Poproszę o groszek"
- "Niestety nie mogę Ci go dać" - prowadząca odmawia
- " Poproszę o groszek"- odzywa się kolejny śmiałek
- "Proszę" - prowadząca wręcza jednemu ze studentów groszek...itd
Ćwiczenie trwa przez jakiś czas, wielu z nas spotyka sie z odmową, inni uzyskują pozytywną odpowiedź na swoją prośbę. Niektórzy proszą tylko raz, inni wytrwale pytają wyciągając rękę, są też tacy, którzy nie zapytali ani razu. Rozmawiamy o tym doświadczeniu:
Dlaczego proszenie bywa dla niektórych z nas trudne?
Co się z nami dzieje kiedy spotykamy sie z odmową?
Dlaczego niektórzy nie pytają w ogóle?
​JAK JEST U CIEBIE?

W wyżej opisanym ćwiczeniu prowadząca działała według klucza - spełniała co druga prośbę, co drugie pytanie odmawiała.
Odnosząc do sportu..
Widzę wiele sytuacji w ktorych prośba  dałaby szansę na:
- UZYSKANIE WSPARCIA - np. kiedy tracisz motywację, wiarę w siebie;
- ODCIĄŻENIE - np. kiedy ktoś może Ciebie zawodniku wyręczyć, wesprzeć w działaniu;
- POKAZANIE SWOJEJ LUDZKIEJ STRONY - np. gdy odczywasz silne emocje, mierzysz się z wyzwaniami;
- UZYSKANIE WIEDZY - np. kiedy prosisz o informacje, wyjaśnienie.

Warto prosić, tak myślę.